محل تبلیغات شما
پاول سیمون حق داشت که می‌گفت: پیوند بسیار عمیق و نزدیکی بین فرزند و مادر وجود دارد و آن تنها راه نجات است. رابطه والدین و فرزندان با تمام روابط دیگر کاملاً فرق می‌کند.
دکتر کیس کرنیک، پروفسور و رییس دپارتمان روانشناسی دانشگاه آریزونا که در اکثر کارهایش مطالعات وسیعی در مورد این رابطه داشته است، در آزمایشات خود بیشتر بر چگونگی ماهیت استرس و فشار در روابط والدین - فرزندان متمرکز بوده که چه چیز بر رابطه فرزند و پدر و مادرش تاثیرگذار است. هم‌چنین، به طور هم‌زمان از مطالعاتی برای بررسی ارتباط بین سبک زندگی والدین با احساسات و رفتار کودکان استفاده شد. این مطالعات می‌تواند نقش کمک‌کننده‌ای در بهداشت روانی کودکان داشته باشد.
روابط والدین و فرزندان در طول زمان پیشرفت می‌کند و دچار تغییراتی می‌شود که مرتبط است با ویژگی‌های کودک، ویژگی‌های پدر و مادر و شرایط و زمینه‌هایی که در خانواده هست. این عوامل به طور منحصر‌به‌فردی باهم ترکیب می‌شوند تا روابط متفاوتی را خلق کنند.
ما همگی می‌دانیم که نقش ما، به عنوان پدر و مادر در رشد و بالندگی کودک، از نقش‌های مهم و حیاتی می‌باشد.
اما ما دقیقاً چه کار می‌توانیم انجام دهیم و چه کار باید بکنیم تا سلامت روانی کودک را افزایش دهیم یا تاثیرات اختلالات روانی را به حداقل برسانیم. مشخص است که این سوال بسیار سخت و پیچیده است، اما در اینجا به برخی از راهنمایی‌های دکتر کرنیک می‌پردازیم:
1. در شرایط عادی، والدین با رفتار مؤثر و صحیح، می‌توانند اثرات زیادی بر روی رشد و بالندگی کودک داشته باشند. این مزایا حتی در زمان مواجهه با خطرات هم بیشتر نمود پیدا می‌کند. برخی عوامل خطرساز هستند که منحصراً متعلق به رابطه والدین - فرزندان می‌باشد. روند ارتباط و رفتار والدین بستگی به شرایطی دارد؛ مثلاً خطرات احتمالی که برای کودک رخ می‌دهد (مثلا اختلالات رشد، نوزاد نارس و مشکلات رفتاری) یا خطرات احتمالی که برای پدر و مادر روی می‌دهد (مثلا مسائل روانی) و یا شرایط خانوادگی که پیش ‌می‌آید (فقر و شأن خانوادگی پایین). این عوامل و برخی از عوامل دیگر، موجب تأخیر رشد فرزند می‌شوند. بیش‌فعالی و نیز درآمد کمِ خانواده، بر ارتباط والدین با فرزندشان خیلی تاثیرگذار است.
تحصیلات مادر در کودکان 3 تا 5 ساله، به عنوان یک سپر محافظتی عمل می‌کند و باعث انعطاف در خانواده شده و آن‌ها را بهتر به سمت بهبودی پیش می‌برد. در حالی که سلامت مادر برای بچه‌های 5 ساله و بیشتر، نقش سپر محافظتی را دارد. به بیان دیگر، کودکان 3 تا 5 ساله با آگاهی و تحصیلات مادر مصون می‌مانند و کودکان 5 ساله و بیشتر، به سلامت مادرانشان نیاز دارند که از خطرات مصون بمانند.
یکی از بهترین و عالی‌ترین عوامل محافظتی در نگه‌داری فرزندان، خوش‌بینی و مثبت‌اندیشی مادر است که روی کودکان با سنین 3-8 سال بسیار تاثیرگذار است. نتیجه تحقیق الیگسن» در سال 2013 در باب اختلالات رفتاری، این نتیجه‌گیری مهم را برای ما تبیین می‌کند:
2. کودکان با تأخیرات رشدی، احتمال بیشتری دارد که دارای مشکلات رفتاری باشند. مشکلات رفتاری کودک در زمینۀ تأخیرات رشدی کودک، والدین را بسیار بیشتر دچار استرس می‌کند.
3. محبت و کنترل رفتاری پدر و مادر به روش مثبت و صحیح، دو ویژگی مهم از ویژگی‌های پدران و مادران است که به خلق تأثیرات مثبت کمک می‌کند. در شرایط تحقیقاتی، این دو ویژگی به عنوان شاخص تأثیر و توجه والدین در نظر گرفته می‌شود و واکنش عاطفی مثبت و خودتنظیمی (یا به عبارت دیگرکنترل خود) در پرورش سلامت خلق وخوی کودکان، از جمله فاکتورهای مهم اثرگذار هستند.
4. پدر و مادرها برخی از وظایف پرورش کودک را بین خودشان تقسیم می‌کنند؛ البته به روش‌های متفاوت که کیفیت‌های متفاوتی را در رابطه با آن‌ها ایجاد می‌کند.
پدران و مادران دارای کودکان 5 تا 6 سال با عملکرد فکری مرزی و یا با عملکرد فکری کم، نسبت به والدینی که دارای کودکانی با رشد معمولی هستند، کنترل کمتری نسبت به خود و کودکان خود دارند.
به نوبه خود کودکان با عملکرد فکری مرزی و حداقلی، مشکلات رفتاری بیشتری از خود نشان می‌دهند. جالب توجه است که رفتار منفی والدین به واسطه رفتار کودک قابل پیش‌بینی است و جالب‌تر اینکه رفتار مخرب مادر، مشکلات کودک رو بیش‌از‌پیش و دوچندان می‌کند.

از قرآن بپرسیم چگونه رزق و روزی‌ام زیاد شود؟

راهنمای خرید خانه برای بچه محل های گلم

میخوام در مورد مدارک ویزای کانادا بنویسم برای رفقایی که به فکر مهاجرت به کانادا هستن

والدین ,کودکان ,مادر ,می‌کند ,رفتار ,کودک ,پدر و ,و مادر ,است که ,مشکلات رفتاری ,به عنوان

مشخصات

تبلیغات

محل تبلیغات شما

آخرین ارسال ها

برترین جستجو ها

آخرین جستجو ها